การดำรงชีวิต นับว่าเป็นเรื่องใหญ่ เพราะจะต้องต่อสู้กับปัญหาน้อยใหญ่นานัปการ ทั้งปัญหาการครองชีวิต ปัญหาสังคม เศรษฐกิจ การเมือง และปัญหาสุขภาพอนามัย ซึ่งแต่ละคนก็มีปัญหาที่แตกต่างกันไปคนละหลายปัญหา เพราะมนุษย์โดยทั่วไปพากันแสวงหาความสุข ความสุขจึงเป็นเป้าหมายใหญ่ของชีวิต ความสุขมีทั้งสุขแบบโลก และสุขแบบธรรม สุขแบบโลกเป็นความสุขของชาวโลก หรือชาวบ้านซึ่งได้แก่พวกคฤหัสถ์ หรือฆราวาสจะพึงมีส่วนสุขแบบธรรมเป็นความสุขเกิดจากฌานสมบัติ และภาวะที่ไม่มีกิเลส หรือปราศจากความทุกข์ทางใจ
ยุคปัจจุบันที่มีอิทธิพลวัตถุ
ซึ่งพร้อมที่จะเข้ามาครอบงำทำลายสมบัติอันล้ำค่า แต่ก็หาใช่ว่าอิทธิพลวัตถุจะเป็นสิ่งเลวร้ายไม่ ถ้ามีรากฐานจิตใจอิสระจริงย่อมมองวิถีการเปลี่ยนแปลงที่ปรากฏอยู่ภายนอกตัวเองให้เห็นได้สองด้านเสมอ อีกทั้งยังรู้ความจริงด้วยว่าด้านที่อยู่ในรากฐานจิตใจตนเองเป็นพื้นฐานสำคัญที่สุด ถ้าสามารถรักษาด้านนี้เอาไว้ให้มั่นคงอยู่ได้ตลอดไปย่อมมีโอกาสที่จะพัฒนาสติปัญญาของตนให้มีความเฉียบแหลมและลึกซึ้งยิ่งขึ้น การที่สังคมเกิดปัญหาหนัก แต่ละคนควรมองเห็นเป็นโอกาสในการเรียนรู้ความจริงจากใจตนเองให้มีความลึกซึ้งยิ่งขึ้น
เราทุกคนมีเสรีภาพในการเลือก
บนโลกใบนี้มีทางเลือกให้เราเลือกมากมาย แต่คนส่วนใหญ่มักคิดว่าทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีการเปลี่ยนแปลง จึงไม่กล้าที่จะเลือกเส้นทางใหม่ๆ สร้างประสบการณ์ใหม่ๆให้ชีวิต ซึ่งความจริงแล้วเราสามารถเลือกได้ตลอด การยอมรับว่าเกิดปัญหา ซึ่งคนส่วนใหญ่มักไม่กล้ามองปัญหา ไม่กล้ายอมรับว่าตัวเองคือสาเหตุของปัญหา นอกจากปัญหาจะไม่ได้รับการแก้ไขแล้ว ก็เหมือนยิ่งไปสร้างปมปัญหาใหม่เพิ่มขึ้นอีก ความทุกข์นั้นก็ยังแต่จะก่อให้เกิดความทุกข์ต่อไป เช่น เป็นผู้บริหารแต่ไม่ยอมรับว่า ตัวเองบริหารงานไม่เก่ง ก็ย่อมทำให้บริษัทขาดทุน แต่ถ้ายอมรับได้ ก็จะเกิดทางแก้ไข อาจไปจ้างมืออาชีพมาทำแทน เป็นต้น
คนที่จะประสบความสำเร็จได้ ต้องรู้จัดตัวเองเป็นอย่างดีจึงจะรู้ว่าตัวเองต้องการอะไรจากชีวิต ในการสร้างอนาคตให้ตัวเองจำเป็นต้องสร้างเป็นภาพ ต้องเห็นภาพตัวเองในอนาคตให้ได้จึงจะรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร ซึ่งความต้องการหรือเป้าหมายในชีวิตของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป ดังนั้นหัวใจสำคัญที่จะทำให้คนประสบความสำเร็จ คือ การรู้จักตัวเอง เพราะถ้าคุณวางแผนชีวิตอย่างดี แผนนั้นอาจทำให้คุณหลงทางก็ได้ถ้าคุณขาดความเข้าใจตัวเองสิ่งที่มนุษย์ทุกคนต้องการมากที่สุด คือ ต้องการเป็นที่ยอมรับให้เกียรติจากผู้อื่น ต้องการรู้สึกว่าตัวเองมีความสำคัญ และเคารพในความเป็นมนุษย์